برای تشخیص دقیق‌تر این عارضه روش‌های تکمیلی دیگری وجود دارند که می‌توانند اطلاعات جامع‌تری ارائه دهند. این روش‌ها به پزشکان کمک می‌کنند تا وضعیت گوارشی نوزاد را به‌طور دقیق‌تر ارزیابی کنند. در اینجا به برخی از این روش‌ها اشاره می‌کنیم:
پایش pH
این روش یکی از دقیق‌ترین روش‌ها برای تشخیص ریفلاکس معده است. در این آزمایش یک پروب کوچک به مری وارد می‌شود که میزان اسیدیته را در طول زمان اندازه‌گیری می‌کند. اگر اسیدیته به مدت طولانی بالاتر از حد طبیعی باقی بماند نشان‌دهنده ریفلاکس است. این آزمایش به‌ویژه برای تشخیص ریفلاکس اسیدی مفید است و می‌تواند به پزشکان کمک کند تا مدت زمان و شدت ریفلاکس را بررسی کنند.
آندوسکوپی (Endoscopy)
آندوسکوپی یک روش تصویربرداری است که از طریق آن یک لوله بلند و انعطاف‌پذیر به نام آندوسکوپ وارد مری و معده می‌شود. این روش برای ارزیابی آسیب‌های احتمالی ناشی از ریفلاکس به کار می‌رود. در صورتی که ریفلاکس باعث آسیب به بافت‌های مری شده باشد، آندوسکوپی می‌تواند نشانه‌های التهاب یا زخم را نمایش دهد.
پایش مانومتری مری
در این آزمایش فشار درون مری با استفاده از یک پروب اندازه‌گیری می‌شود تا عملکرد عضلات مری و نحوه حرکت محتویات معده بررسی شود. این آزمایش به تشخیص اختلالات حرکتی در مری کمک می‌کند که ممکن است به‌طور غیرمستقیم به بروز ریفلاکس منجر شوند.
سونوگرافی گاستروانتریتیس (Gastroparesis Ultrasound)
این نوع سونوگرافی به‌طور خاص برای بررسی مشکلات حرکتی معده به کار می‌رود. در برخی موارد اگر معده نتواند به‌طور مؤثر محتویات خود را تخلیه کند، ممکن است باعث افزایش فشار داخل معده و در نتیجه ریفلاکس شود. این روش می‌تواند به پزشکان در ارزیابی عملکرد معده کمک کند. اگر به دنبال یک مرکز مجهز برای
سونوگرافی نوزاد در شهر ری هستید می‌توانید به مرکز تصویربرداری راد مراجعه کنید و از خدمات حرفه‌ای این مرکز بهره‌مند شوید.
بررسی تصویربرداری با اشعه ایکس (Barium Swallow X-ray)
در این روش نوزاد باید یک ماده خاص (باریم) را ببلعد که بر اساس آن تصویربرداری اشعه ایکس انجام می‌شود. این تصویر به پزشک کمک می‌کند تا ناهنجاری‌های احتمالی در مری، معده و قسمت بالای روده را شناسایی کند. این روش بیشتر برای تشخیص انسداد یا مشکلات ساختاری در دستگاه گوارش استفاده می‌شود.
آزمایشات خون
اگر پزشک مشکوک به این باشد که ریفلاکس ممکن است باعث مشکلات دیگری مانند کم‌خونی یا عفونت در نوزاد شده باشد آزمایش خون می‌تواند به تشخیص وضعیت کمک کند. این آزمایشات می‌توانند نشان‌دهنده التهاب یا سایر اختلالات مرتبط با ریفلاکس باشند.
تست تنفسی (Breath Test)
تست‌های تنفسی نیز به‌طور غیرمستقیم می‌توانند به تشخیص مشکلات گوارشی کمک کنند. در برخی از موارد اگر ریفلاکس باعث ایجاد مشکلات تنفسی مانند آسم یا سرفه مکرر شود این آزمایش می‌تواند برای تشخیص مرتبط بودن مشکلات تنفسی با ریفلاکس مفید باشد.
در نهایت برای تشخیص دقیق این عارضه استفاده از ترکیب روش‌های مختلف ضروری است. هیچ‌کدام از این روش‌ها به‌تنهایی نمی‌توانند تشخیص قطعی دهند. از این رو پزشکان معمولاً به‌طور همزمان از چند روش تشخیصی استفاده می‌کنند تا تصویر دقیقی از وضعیت گوارشی نوزاد به دست آورند و درمان مؤثری را ارائه دهند.
